Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Çalışan Bir Başasistan,
Eğitim ve Araştırma Hastaneleri’nin durumunu mu sordunuz? Durun anlatayım. Bugün Eğitim ve Araştırma hastanelerinde;
- Polikliniklerde 110 – 120 hastaya bir iş gününde çözüm üretmeye çalışan,
- Bu duruma isyan eden ama her baktığı hastanın 1,5 lira ve aylık 2000 hastanın 3000 lira gibi performansa yansıması olduğunu bilip ses çıkaramayan, çıkarsa da işe yaramayan,
- Hastalık hikayesine 15-30 saniye, muayeneye ve muayene ettiğini bilgi işlem sistemine kayıt etmeye 30-60 saniye, tetkik bakma, reçete ve önerilere 30-60 saniye zaman harcadığı için vicdan azabı çeken ve bunun farkında olmayan hastaya acıyan,
- Hayatında muayenehane açmamış ama halkın cebinden elini çekmesi için tepesine vurulan ve halkın gözünde küçültülen, mesleği değersizleştirilen, insanın doğal olarak en hassas ve stresli olduğu sağlık sorunlarında sistemin getirdiği hatalarda bile tüm şimşekleri üzerine çeken,
- Sistemdeki aksaklıkları en iyi gören, bilen, kendi aralarında sürekli eleştiren, çözüm üreten, ama bu fikirleri hastaneye, bakanlığa, tabip odalarına ulaştırmayı akıl edemeyen veya cesaret edemeyen, ulaştırmanın sonuç vermeyeceğini düşünen ya da fikirleri hiç sorulmayan doktorlar var!
- Günün 111. hastası olduğunu bilen ama durumun vahametini algılamayan,
- Şikayetlerini anlatmaya çalışan, eğer beklentisi reçete ya da grafiyse, onu aldıysa hayır duasını doktordan ve mevcut sağlık sisteminden eksik etmeyen,
- Sosyal gezi amaçlı, gelmişken 3 uzman hekime birden muayene olayım mantığında, doğru hekimi kendi arayarak bulan ya da bulamayan hastalar var!
- Çok sayıda hasta bakmanın hastane için kalite(!) göstergesi olduğuna inanan,
- Polikliniklere baskın yapılarak hastalar geri çevrilmeyecek, tüm hastalar muayene edilecek diyen,
- Maliyetleri düşürmek için tıbbi sekreter çalıştırmayarak, hekimin üzerindeki iş yükünü iyice artıran,
- Semtlere poliklinik açarak halkın ayağına uzman hekim getirme gururu(!) yaşayan hastane yöneticileri var!
- Hastanelerdeki hasta yükünün doktor açığından kaynakladığını düşünen,
- Kişi başına düşen doktor sayısı, hastalık başına düşen doktor sayısı, hastalık hastası başına düşen doktor sayısı gibi basit analizleri yapamayan asıl yöneticiler var!
Ama tüm bunların sonucu olarak hekimin bilimsel araştırma yapması için vakit yok. Mesleki olarak kendini geliştirmek mümkün değil, kongrelere katılım kısıtlanmış, bilimsel gelişmeleri takip etmeye yarayan seminer, literatür ve eğitim saatleri ortadan kaldırılmış, araştırma için destek yok. Komplike vakalara tanı koymak için araştırmak, diğer branş hekimleri ile konsülte etmek, etkin tedaviyi buluncaya kadar tüm imkanları kullanmak, hastayı sık kontrol muayenesine çağırmak zamansızlık nedeniyle mümkün değil.